Garłacz siodłaty łapciaty
Pochodzenie:
Saksonia i Turyngia.
Wrażenie ogólne:
Duży, wysoki, pionowo stojący, imponujący garłacz z mocno opierzonymi nogami.
Wzorzec: cechy rasowości.
Głowa: | Gładka, wąska, średnio długa, troszkę podniesione czoło, tył głowy dobrze zaokrąglony. |
Oczy: | Ciemne. |
Brew: | Cielista. |
Dziób: | Dosyć długi, przy głowie mocny, koloru cielistego. Przy czarnych i niebieskich, górna połowa ciemna, woskówki dosyć mocne. |
Szyja: | Czym dłuższa tym lepiej, gardło dosyć mocno wstawione, górna część gardła mocno wydmuchana. |
Pierś: | Nie wystająca, w przejściu wola w korpus troszkę zaznaczająca się talia. |
Plecy: | Nie za szerokie w ramionach, w stronę ogona zwężają się i mocno opadają. |
Skrzydła: | Nie mocno szerokie, ale długie, spoczywają na ogonie, mają skłonność do krzyżowania się. |
Ogon: | Nie za szeroki, w jednej linii z plecami opadający. |
Nogi: | Względnie długie, w żadnym wypadku nie szeroko stojące, uda lekko wystające, z sępimi piórami, łapcie możliwie równomiernie rozłożone, pełne, długie. |
Upierzenie: | Obfite. |
Rodzaje kolorów:
Czarne, czerwone, żółte, niebieskie.
Kolor i rysunek:
Podstawowy kolor biały, od dzioba, aż do połowy głowy ciągnie się czółko z kolorowych piór, ale nie za długie. Szyja, ramiona, serce, plecy, piersi i ogon, górne jak i dolne przykrycie ogona kolorowe. Kolor biały jest odcięty 1 – 2cm poniżej piersi w poprzek i kończy się na odbycie ostrą linią od kolorowego ogona.
Kolorowy rysunek serca musi być duży. Na dolnej części grzbietu powinno przebiegać tak, aby tarcza skrzydła graniczyła dosyć szeroko z lotkami. W okolicach głowy i szyi, pomiędzy kolorowym czółkiem a szyją i z tyłu głowy, winien przebiegać 1 cm szerokości biały pasek upierzenia, a dolna część brzucha biała. Kolor powinien wszędzie być równomierny i nasycony.
Duże błędy:
Niezgrabna , nisko stojąca i mała figura, słabo nadmuchane gardło, białe plecy, słabo opierzone uda i nogi – łapcie, matowe kolory.
Uwagi do oceny:
Figura – postawa, -nadmuchane gardło – opierzenie nóg, łapcie – rysunek – kolor -ogólny wygląd.
Garłacz z Norwich
Pochodzenie:
Najstarszy w Anglii garłacz, hodowany zwłaszcza w hrabstwie Norfolk i jego stolicy Norwich
Wrażenie ogólne:
Elegancki, szczupły, bardzo starannie i wytrwale dmuchający się garłacz, mający powyżej środka ciała duże, okrągłe, nadmuchane gardło; o wyprostowanej postawie, tak, że oko leży prawie nad czubkiem środkowego pazura, o wyraźnie żwawym i ufnym charakterze.
Wzorzec: cechy rasowości:
Głowa: | Gładka, stosunkowo mała, wysklepiona, czoło umiarkowanie wysokie. |
Oczy: | Pomarańczowe do żółtych, u brązowych i płowo-brązowych jaśniejsze, u białych ciemne. |
Brew: | Wąska, blada u jasnych, jasnoszara u ciemnych. |
Dziób: | Średnio długi, średnio mocny, kolor dopasowany do upierzenia, woskówki małe, gładkie. |
Szyja: | Możliwie długa, gardło bardzo duże, możliwie jak najbardziej w kształcie kuli, oparte na piersi, pokrywające przegub skrzydła, dobrze zaznaczona karkowa część nadmuchanego gardła. Nadęte gardło musi być noszone lekko i pod pełną kontrolą gołębia. |
Pierś: | Stosunkowo szeroka, prosta i płaska. Mostek nie może widocznie wystawać. |
Plecy: | Szczupłe, średnio długie, stromo opadające, płaskie, między ramionami najszersze, stające się równomiernie i systematycznie coraz węższe w kierunku ogona. |
Skrzydła: | Dobrze zamknięte, ciasno przylegające, pokrywające grzbiet, dozwolone lekkie skrzyżowanie lotek. |
Ogon: | Stosunkowo krótki, dobrze zamknięty, nie dotykający podłoża. |
Nogi: | Więcej niż średnio długie, nie za szeroko rozstawione i osadzone możliwie jak najdalej z tyłu pod ciałem; uda dobrze widoczne i wychodzące prosto z ciała, opierzenie przylegające; stopy nieopierzone. |
Upierzenie: | Szerokie ale nie za długie, ciasno przylegające, dozwolone trochę luźniejsze na gardle. |
Rodzaje kolorów:
Jednobarwne białe, sercate w czerni, brązie, niebieskim, czerwonym, żółtym, płowo-brązowym, płowo-niebieskim, płowo-czerwonym, płowo-żółtym.
Kolor i rysunek:
Pożądane czyste kolory. U sercatych spodnia część piersi, brzuch, uda i co najmniej 7 lotek – białe. Przez środek gardła rozciąga się biała plama o kształcie półksiężyca, która w miarę możliwości nie powinna sięgać do oczu ani zbiegać się na karku. Na skrzydłach, możliwie blisko przegubu zostaje utworzona przez kilka białych piór róża ( rysunek serca i róży rzadko bywa prawidłowy ). Linia barwy na piersi powinna przebiegać jak najbardziej w linii prostej . U czarno-, brązowo-, niebiesko-, płowo-brązowo- i płowo-niebiesko sercowatych ogon jest kolorowy, u innych jasny.
Duże błędy:
Zbyt ociężałe ( niezgrabne ) ciało, za krótka szyja, słabo nadmuchane gardło, za płaska postawa, za długa tylnia partia ciała, za głęboka lub za szeroka postawa, opierzone stopy, bardzo duże braki w barwie i rysunku
Uwagi do oceny:
Ogólne wrażenie – gardło – postawa – kształt ciała – barwa i rysunek – kolor oczu.
Wzorce pobrane ze strony golebnik.pl